Ne bileyim... Belki de yaðmur yaðar, ýslanýrýz. Kuþlar yuvalarýna dönerken.. Biz seninle aðlarýz. Kimsesiz olmak zor. Birine inanmak ,daha zor. Ölmek ürpertici. Ama korkunç olan yaþayamamak. Bir de anlatamamak. Ve insanlarý anlayamamak. Gidelim mi, kalalým mi? Sen karar ver. Ne bileyim... Belki de utanýrýz yaptýklarýmýzdan. Ya da yapmadýklarýmýzdan ,yapamadýklarýmýzdan. Yarýn düþman oluruz belki de. Belki de isyan edersin benli günlerine. Bir umuda sarýlacaksak eðer.. O aþk olsun lütfen. Sevgi olsun. Kaybedeceksek eðer.. Zararýmýz sevmek olsun. Þimdi gidelim mi , kalalým mi? Sen karar ver.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.