"iplik çýktý iðnenin yuvasýndan sanýrým yine sökün sökün sökülüyorum.."
bileklerimi kesen saç tellerini, kanýt diye topladýlar dudaklarýmdan... dedim ki ! tütün basmak durdurmaz bu kanamayý, býrakýn bileklerimde kalsýn...
uykusuz gecelerin sessiz çýðlýðýna, ýslýk çalýyordu diyenler tanýyorum. uçurum baþýnda yakýyorum, kendi kanatlarýmý... bin arþýn aþaðýda, can çekiþen kendime bakýyorum. bugünde düþmedim, üvey öksürüklerin örttüðü ciðerlerimin üstüne. gönlüm yine kanýverdi, fütursuz vuslat ninnisine...
"uyuþan kolumu uyuþmayanla iliþtirdin. sen diye çýrpýnan ruhumu, cehennem aleviyle seviþtirdin..."
yine de ezdirmem ölmüþ bedenimi, kendini diri sanan vefasýzlara. zülfün yaktý bende dondum derim.. çalýp çalýp sattýðýn hevesimi, kovalamam bu hiçlik pazarýnda. bir sigara daha tutuþturur, hak ettim derim...
" ortadan ikiye sonra ikiye sonra ikiye, böldüðün her ikinin biri sensin diðeri sen.. aþýk hiç ölür mü ecelini severken..?"
Ýsmail Yýlmaz Sosyal Medyada Paylaşın:
shopen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.