FİLM KOPTU…
Film koptu…
Zaten ortasýndan baþlamýþtýk filmi izlemeye,
Baþýna yetiþemedik, sonunu da izleyemedik,
Geç kaldýk… Her þey gibi…
Bu film de yarým kaldý..
Önceden okumuþtum aslýnda romanýný,
Zaten kavuþmak yoktu,
Her romanda olduðu gibi,
Bu romanýn da sonu hüzün ve ayrýlýktý.
Hani dedim.. belki film ya bu,
Kavuþup mutlu olurlar sevinirler,
Ne güzelde kaptýrmýþtýk aslýnda filme kendimizi,
Ne de güzel izliyorduk seninle,
Bir anda ýþýklar yandý, film koptu.
Olmadý, yarým kaldý… Çok bekledik,
Ýzleyemedik filmin sonunu..
Tam da en hüzünlü yerindeydi,
Biri aðlýyordu, diðeri kahroluyordu..
Filmin adý Ýmkansýz aþk tý…
Yaþanmýþ bir hikayenin romanýydý bu,
Birbirlerini deli gibi seven,
Ýki sevdalý yüreðin hikayesi,
Film iþte yalan desekte deðilmiþ,
Gerçek bir sevda imiþ aslýnda.
Filmin sonu nasýl bitti derseniz.. Bilmiyorum ki…
Ben de çok merak ediyorum..
Film ya.. hani belki.. iþte…
Ayhan Özdemir
@kaleminesintisi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaleminesintisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.