KARA VAGON….
Bir kara vagondur gelir geçer,
Kimi gündüz, kimi gece,
Kaybolur gider, ýssýz ovada,
Ne ses kalýr, ne de nefes.
Geldinmi artýk sonduraða,
Dur..! Ýnecek var burada,
Neresi burasý, yazýsýz taþlar, kurumuþ otlar,
Nerenin vagonu bu geç saatte.
Ne bayramdýr gelen, ne de seyran.
Ýbreti alem için toplanmýþ adem,
Feryadý figan eder, cümle ayan,
Bir fanidir bu alemden,
Geçip gitmekte olan.
El el üstünde gider tabutlar,
Ne bakan anlar, ne de taþýyan,
Bilemezler geliyor yakýndan,
Ýnsanýz diye yaþayan ýrgatlar..
Ýnsanýz diye yaþayan ýrgatlar..
Ayhan Özdemir
@kaleminesintisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaleminesintisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.