HEP UYUMAK…
Uyumak, hep uyumak istiyorum, Uyanmak istemiyorum yokluðuna.
Neyleyim sensizliðe uyanan gözleri,
Seherime doðan güneþi,
Ýstemem, sensiz gönül bahçemde,
Ne baharý, ne de yazý.
Ýstemem açmasýn dalýnda,
Sen kokmayan, ne gülü ne de çiçeði.
Varsýn kurusun gül dalýnda,
Saplansýn dikeni tam da þurama,
Yaþ akmasýn, kan aksýn gözlerimden…
Neyleyim…
Neyleyim seni görmeyen gözleri..
Ýsmini anmayan dili,
Sana dokunamayan eli,
Neyleyim….
Sensiz doðacak günü, feryat eden bülbülü,
Yüreðimi daðlayýp, pare pare eden,
Þarkýlarý türküleri, naðmeleri neyleyim…
Nefesini, nefesime alýpta gelmeyen,
Saçýnýn teline, gül kokulu tenine, dokunmadan gelen yeli, neyleyim…
Neyleyim.. Sensiz atan kalbi, canansýz can’ý neyleyim…
Neyleyim…
Ayhan Özdemir
@kaleminesintisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaleminesintisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.