SOKAK KADINI (okumaktan korkmayın)
Üstünde þuh bir elbise,
Kýrmýzýmsý, cafcaflý, afili.
Dudaklar aþýrý boya,
Saçlarý kara...
Aðzýnda bir sakýz/ Abartýsýz beþ yýldýz
Yüzünde sahte gülücükler,
Mutlu kadýn maskesi.
Sigarasýnýn dumaný efkârlý
Bekler geç saatlerde,
Yollarda, köþe baþlarýnda...
Sokak kadýný.
Unuttu gerçek adýný,
Aklýna ne gelirse uydurdu.
Tek düþüydü olmak ev kadýný,
Evinin kadýný...
Her sabah her þeyin yüzüne tükürdü.
Attý çöpe günahlarýný süpürdü.
Fakat çýkmadý alnindaki damga,
Denedi bütün sabunlarý.
Sokak kadýný...
Memleketin beti bereketi kaçtý,
Yaðmur yaðmýyor senin yüzünden.
Kovuldu mahalleden/ dünyadan
Sorulmadý, böylesin neden?
Kimdi onu yoldan ilk çýkaran?
Söven,döven,ezen/ böcek gibi...
Bir günahtan doðan çocuk..
Her yatýþýný uyumadan önce kustu,
Sokak kadýný...
Allah’a tövbe edecek/ezel ve ebed için
Bugün geçti...
Yürüdü kaldýrýmlarda,
Sokak kadýný...
" H e y - y a k ý þ ý k l ý "
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.