Bir melodi ve birkaç kelime yeterdi, halbuki her þeyi anlatmaya, Gözlerimiz susarken, ruhlarýmýz konuþurdu ayný havada. melodiler sessiz, kelimeler sahipsiz kaldý, Ýçimizde yankýlanan o derin boþluk, kim bilir nerede kayboldu?
Bir zamanlar þarkýlarda saklýydý tüm sýrlarýmýz, Bir bakýþ, bir mýsra, dünyalarý anlatan satýrlarýmýz. Þimdi ise notalar sustu, dizeler paramparça, Kýrýk bir yanký kaldý kulaklarda, Ve eksik bir hatýra.
Zaman akýp gidiyor huzursuzca, götürüyor her anlamý, Sanki her kelime, her nota terk etmiþ anlamýný. Sessizlik büyüyor içimizde, aðýr bir perde gibi, Ne bir melodi çalýyor, ne de sözler dökülüyor dil gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Resul Köstekçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.