Şimdi uzak aşklar siner üstümüze

Þimdi uzak aþklar siner üstümüze!
Ve ben…
ben buradayým,
terk edilmiþ bir sahnede,
ýþýksýz, sessiz…
sadece kalbim çýrpýnan bir perdenin ardýnda.
Seninle yazdýðýmýz o öykü,
hâlâ kulislerde bir yerlerde gizli,
peki ya biz…
biz kaybolduk,
belki de sahneden bile çýkmadýk
birbirimizden habersizce bekliyoruz

bir zamanlar,
öylesine parlak ve sýcak olan bu aþk,
þimdi…
soðuk bir rüzgar gibi savruluyor,
her adýmda seni arýyorum,
nerdesin bulamýyorum!

güneþin günü ter ediþi gibiydi gidiþin
beni terk ederken,
gözlerimdeki umudu da mý aldýn?
ve hala,
hala bekliyorum…
bir bilsen
beklemek, bir çýðlýk gibi içimi parçalar.

Uzak aþklar…
evet, uzak aþklar,
birbirimize yazdýðýmýz mektuplarýn her harfi þimdi yabancý.
Ama ne olur, bir an olsun dönüp bak,
Bir zamanlar bizim olan bu sahneye,
Ve belki de,
belki de…
bir gün, bir yerlerde,
yeniden buluruz birbirimizi.

Resul KÖSTEKÇÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: