AH BU GECE (464.)

Açmadan soldurdun gonca gülümü
Her zaman her yerde boynum bükülü
Yüreðimden söküldü aþkýn bütünü
Beni yüreðimden yýktýn bu gece

Mutluluða koþtum yorgun ve argýn
Gülmeyen gözlere kirpikler dargýn
Öyle bir içtim ki tüm þiirleri
Mýsralar içinde sýzdým bu gece

Bir fýrtýna koptu ruhumda birden
Uçuþtu hayallerim uçtular birden
Yüreðimi sardý gam ile keder
Aðlayarak çalan sazdým bu gece

Dertlerin acýsý vurunca dile
Bükülüp eðrilen kýrýk tel ile
Bitkin ve yergin tükenmiþ halde
Derdimi ummana yazdým bu gece



Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın: