ANNE
Bana büyü derdin,büyüdüm ama;
Tüm masallarýmý tükettim anne!
Hohlayýp resimler çizerken cama,
Kamýþ atýmý da deh ettim,anne!
Bak kapandý dizimdeki yaralar,
Lakin kalpte daha niceleri var.
Artýk yakýnmýyor eskisi kadar,
Gönlüme hayatý öðrettim,anne!
Ev-ekmek derdine düþeli beri,
Çocuk gözlerimin silindi feri.
Aradým her dara düþende seni,
Sevgini içimde hissettim,anne!
Karþýlýksýz verdin,içtendi sevgin.
Acýný gizledin,sabýrla yendin.
Kimse güvenmese,bir sen güvendin;
Seninle daðlarý titrettim,anne!
Dilerim ömrüne ömür katýlsýn,
Sana kem söz diyen diller çekilsin,
Sen bakma oðluna,eser bilirsin,
Her zaman halime þükrettim anne!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.