Kırıldım

Bir söz yetti,
Belki de, hiç söylenmeyen bir sessizlik…
Göðsümde ince bir sýzý,
Yaraya dönüþen fark edilmeyen bir iz.

Kýrýldýðým yerden yürüyorum þimdi,
Her adýmda yankýlanýyor içimdeki boþluk.
Ne kadar susarsam,
O kadar büyüyor duvarlar aramýzda.

Sana söylemek istediðim çok þey vardý,
Ama her hece,
Dilime ulaþmadan sustu.
Çünkü kelimeler anlamýný yitirirdi,
Sen görmedikçe gözlerimi.

Kýrýldým, evet,
Ama bunu sana baðýrmadým.
Baðýrmak, düþmekti gözümde.
Sadece sustum,
Sustukça içimdeki sevgi bile küstü.

Kýrýldýðým yerde kök saldý acý,
Toprak oldu,
Sustuðum her kelimeye.
Ýçimde bir bahar filizlenmiyor artýk,
Sanki mevsimler bile terk etti beni.

Sana anlatamadýðým þeyler var hâlâ,
Anlatsam da duymayacaksýn,
Biliyorum.
Bu yüzden rüzgâra býraktým sesimi,
Belki bir gün,
Tenine dokunur da anlarsýn.

Kýrýldým, her sustuðum da…
Þimdi ruhum, uçurum kenarýnda.
Ne yana düþsem, boþluk kucaklayacak,
Ne yana dönsem, sessizlik saracak.

Þimdi ise..
Aynalarda arýyorum kendimi,
Parça parça bir suret sadece.
Ne kadar toplasam,
Bir þeyler hep eksik kalýyor.

Söylemek istediðim çok þey vardý,
Ama her cümle,
Kalbimde yutkundu yalnýzca.
Çünkü sen duymadýkça sesimi,
Gerçekleþmeyen bir düþ gibi kaldý.

Kýrýldýðým yerden bakýyorum þimdi,
Hangi yüz dönse,
Hepsi tanýdýk bir yabancý.
Ellerim boþ, kelimelerim kýrýk,
Ve suskunluðumda yankýlanýyor yalnýzlýk.

Sana anlatmak istedim bir an,
Belki bir cümleyle,
Belki bir dokunuþla.
Ama yollar uzadý aramýzda,
Adýmlarým hep geri gitti fark etmeden.

Kýrýldým, evet,
Ama bunu senin yokluðunla sardým.
Her yokluk bir düðüm attý içime,
Ve her düðümde kayboldum biraz daha.

Þimdi,
Suskunluðun yankýsý kaldý içimde.
Söylenmeyen her þey,
Göðsümde aðýr bir yük artýk.
Sosyal Medyada Paylaşın: