İSKENDERİYE 1516

Yanmýyor artýk Ýskenderiye Feneri
Rahat yol alamýyor gemiler,
Kalyonlar , çektiriler...
Fenerin taþlarý, mermerleri
Þimdi Kayýtbay Kalesini süsler.

Loþ ýþýklý odalar,
Akdeniz’in mavi sularýna bakar.
Yarýn kurulacak pazar;
Bir zindanda köledir,
Çok altýn edecek Hanbal.
Esmer, güçlü , yakýþýklý...

Bütün masumiyetiyle,
Oturuyor bir köþede Raja.
Agra’nýn en çekici kýzý.
Ellerinde ayaklarýnda zincir izi.
Kýrmýzý kamelyasý Tac Mahal’in
Güneþ görmemiþ beyaz teni,
Buzu eritir kahverengi gözleri.
Yakar gider düþleri.
Gece bir kere bakýþtý,
Hanbal ve Raja...

Beklenen vakit,
"Sahip"in elinde meþin kýrbaç,
Baþladý haraç - mezat...
On... yirmi... yüz altýn...

Çalkalandý liman
Kadýrgalar yanaþtý/Durdu zaman.
Karaya ayak bastý,
Hýzýr Paþa/Namýdiðer Barbaros
Verip bedellerini,
Aldý bir köle, bir cariye...

Kadýrgalar açýldý ,
Akdeniz sularýna.
Cezayir’e doðru,
Hanbal ve Raja...


Ýskenderiye 1516...
(Gurur duydum. Teþekkürler.Önceki bir yazimda belirtmistim gençleri seçiniz , onlar daha layýk. Teþvik olsun onlara.)


Sosyal Medyada Paylaşın: