Yazısız Mektup
Yazýsýz mektubunu aldým,
Sessiz bir rüzgâr gibi dokundu kalbime,
Ne bir harf, ne bir kelime,
Ama anladým, her þey içinde.
Bir damla mürekkep bile dökülmemiþ,
Ama tüm dünya dolmuþ içine,
Gözlerimde bir okyanus,
Senin sessizliðinle dalgalanmýþ.
Yazýsýz mektubun söyledi her þeyi,
Bilmeyen sanýr ki bomboþ bir sayfa,
Oysa her boþlukta sen varsýn,
Her beyazlýkta aþkýnýn izi saklý
Þimdi ellerimde tutuyorum,
Hiç yazýlmamýþ,
Sessiz bir mektubu,
Sevdanýn adýyla mühürlenmiþ.
Duydum kelimelerini,
Kaðýdýn tenine sinmiþ fýsýltýlarýný,
Bir bakýþýn anlatamadýklarýný,
Bir nefes kadar yakýn, ama bir dað kadar uzak.
Seni düþündüm yazýsýz harflerde,
Her satýr boþluðunda sesini iþittim,
Zamansýz bir rüyanýn içinde,
Kelimeler yerine suskunluðunla geldin.
Yazýlmamýþ bir hikâye bu,
Ama hep okunan, hiç unutulmayan.
Bir kitap gibi deðil,
Bir yara gibi taþýnan.
Ve þimdi,
Sana yazýsýz bir mektup gönderiyorum,
Sözsüz, sessiz ve sonsuz…
Sen de anla, sen de oku;
Her beyazlýkta ben varým,
Her boþlukta aþkýmýz saklý.
Bir gün belki,
Bir bakýþýnla çözülür bu gizem,
Ve sen,
O yazýsýz satýrlarý okursun,
Benim sesim olur rüzgar,
Bir yudum huzur gibi.
Ve anlarsýn,
Ýçindeki o boþluk aslýnda,
Beni taþýyan bir yolmuþ.
Bir gün belki,
Dökülür dudaklardan,
O yazýsýz kelimeler,
Ve o zaman anlarsýn,
Bizim hikâyemiz,
Hiç yazýlmadan yaþanmýþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.