Sizin Olsun

Sohbetten, kavgadan ümidi kestim
Arsýz dudaklara vurdum kilidi
Efrada sorarsan sebepsiz sustum
Bilmezler, sabýr kor, gönül kül idi

Öyle bir maya ki mert, merde çekmez
Fitne, nifak ehli muhabbet ekmez
Sýðýnak O’ndadýr, insan gerekmez
Sefa, sofra, saray, al sizin olsun

Sorarsan bu demi, nasýl bir çaðdýr:
Yiðide düþen pay virane, daðdýr
Kimsesiz çürümek güdümden yeðdir
Bostan, bahçe, buket, gül sizin olsun

Deme sorulur mu eder, kaçýktan
Çýkardým ziyaný tama, buçuktan
Külliyen tiksindim büyük, küçükten
Acun, altýn, akçe, kýl sizin olsun

Nice sükût ehli, küpünden sýzdý
Taþýran bulutlar üstümde gezdi
Tadýmý kaçýrdý, dengemi bozdu
Huþu, heves, huzur, bul sizin olsun

Baðladým boynuna nefsin, urganý
Dalkavuða verdim döþek, yorganý
Esen yele dedim ser ýsýrganý
Rütbe, riya, rakip, zül sizin olsun

Kulu ölümlüdür, kendi ezeli
Kime baðlar vermiþ, kime gazeli
Rýzký O’ndan bilip, rahat gezeli
Taze, tuzlu, tatlý, bal sizin olsun

Biriken ýzdýrap dönünce çýða
Son defa derdimi vurdum açýða
Beyandýr: karýþmam piþmiþe, çiðe
Kalem, kaðýt, kelam, dil sizin olsun
Sosyal Medyada Paylaşın: