Taþ kesilmiþ topraðým kök salmýþsa güllerin Ruhum yoksun duandan verimsiz çöldür ana Yüreðinle sularken buhurdan mý sellerin Katýk eder içerim hüznünü doldur bana
Çatlasýn yer yerinden dökülsün tellerinden Ak nuru bezlerine ilmeði ellerinden Zemzemi kuyusundan yýkansýn göllerinden Zamana yârden kalan iki metrelik hana
Býrakma ellerimi sönmesin neslin ocak Zemherim ýsýtandýn güneþimdin hep sýcak Kapanýrken gözlerin bulutlardan bin kucak Talihin sayfalarý mürekkebimden kana
Bir damla akýtmayýp dinseydi gözyaþlarým Ocaklar daðýtmayýp kazanlarda aþlarým Süzülüp damýtmayýp yas tutsaydý taþlarým Savrulan küllerime rüzgârýna dem yana
Gani kederlenerek gülmez mi gayri yüzüm Ak sütünden beslenip kavrulmuþ doðru özüm Dirhem þüphen olmasýn elmastan iki gözüm Oðul vermiþ arýdan çeþni çiçek (s)öz sana