Sokaklar çekildi
sessizliðine büründü
Sürgülendi demirli kapýlar
Yabancý bir el gibiyim
Þehrin caddelerinde
Dolaþýyorum yalnýz
Köpekler uluyor
Eþgalime dikkat çekiyorlar
Hýrýltýlý seslerle salyalarýný akýtýyorlar
kuyruðunu sallayarak
Ýzliyorlar gidiþimi
uzaklaþýyorum yalnýzlýða
Sensizliðin ýssýzlýðýnda
Perdeleri çekilmiþ camlarýn
Lambalarýn loþ ýþýðýnda
Dolaþýyor gölgeler
Kaldýrýmlar sermiþ yorganýný
Misafirlerini aðýrlýyor sokaklar derin uykuda
Hafifçe çiseleyen yaðmur sürüklüyor
Sarhoþ þiþeler
Bir kedi yanaþýyor yanýma
Okþuyor kuyruðuyla hafiften
Sürünerek geçiyor paçalarýmdan
Sýcaklýðýný hissediyorum
Sevgiyle okþuyorum
Çarpýyor kalbi titreyerek
Yalnýzlýðýmý paylaþýyorum
Onunla konuþuyorum yalnýz yaþamýndan
Sokaklarda ki hayattan
Mutlululuðu soruyorum ona
Anlamsýzca bakýyor
Mutsuzluðunu anlýyorum iç çekiþi boyun büküþünden
Kendini çekmesinden
Seziyorum incinmiþliðini
Sýmsýcak sancýlý bakan gözlerinden
Bir türlü alamýyorum kendimi
Gözlerim parlýyor yýldýzlý gecede düþlerken seni
Gökte bir yýldýz kayýyor
Doluyor gözlerim hatýralarýnla
Aðlýyorum aynalarda arýyorum seni
Yoksun iþte yalnýzým
Boynu bükük sokaktaki kediler gibi
Aç ve susuzum!
Sýcak bakýþýna, tatlý gülüþüne
Tutku dolu öpüþüne
Hayat veren neþene
Hasretim...
Tut ellerimi ne olur!
Nefesinle ýsýt býrakma
Sensiz geçmiyor zaman ve dakikalar
Nicedir uykusuz gecelerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.