Sen gittin, dünya bir adým geriye düþtü. Günler, paltolarýný çýkarmadan oturuyor masama, hep aceleleri varmýþ gibi. Ama acele neye? Sen yoksun, her þey yavaþ artýk.
Bir kahve kupasýnda döner durur akþam. Parmaklarýmda, senin dokunduðun kitaplardan kalan bir iz. Bir de dudak izi, ne kadar aðýrlýk taþýr ki bir ömür?
Gözlerim bir kýyýyý arýyor hâlâ, sözlerinin döküldüðü yeri. Ama biliyorum, aþk her zaman terk eder kelimeleri, ve biz, yalnýzca susmanýn kalbine yürürüz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Natuba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.