Sirk
Baþým sararmadan körpe derildim
Meylimi verdikçe gamla karýldým
Umulmadýk elden nice yoðruldum
Darca bir kalýba döktüler beni
Baðýrdým duymadý naramý zalim
Tek O’na göründü bu sefil halim
“Eyüp gibi” dedi, “Kavi ol kulum”
Sustukça ateþe yaktýlar beni
Bilirdim ben bizi bir, birlik gibi
Dostlar aldý öne nar keklik gibi
Sýyrýldý tatlý can bir iplik gibi
Süpürüp kenara attýlar beni
Býraktým özümü dost kucaðýna
Götürdü bilinmez yar bucaðýna
Bazen de dünyada nâr sýcaðýna
Sýrtým’ sývazlayýp ittiler beni
Belime lastiði baðladý biri
Ýkisi yaylandý, gelmedi geri
Dördün en kahpesi koþtu ileri
Berduþlar sirkine kattýlar beni
Özü sýzlayanýn kattadýr ahý
Yaþ ile düzledim arzýmý safi
Kimdi bu acizin sahibi sahi
Adil’i unutup uttular beni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.