Ziyana durmuş gül ağrısı
düþ dökümü mülteci duvarlarýn
ziyana durmuþ aðrýsýnda gülüdür arda kalan
yedisine, yediveren, yetmiþine küsüveren
gül hasadýdýr bahçesi olmayan zaman
tanesine kýrýlýr, iklimi ki lal saðanaðý
tayfýdýr ýþýðýn fýrtýnayla seviþen esareti
yoktur günü içecek bir damla güneþ
fýtratý olur o maðrur gözlerimde,
seyrime seremediðim göðüm kuþaðý
soldukça renklerin kuytusunda biat eder ölüm
ah o ince belimin sýratýnda ebem kuþaðý
yemin olsun ki
sükut-u ahirimde susacaðým dünüme
yalpalayan bir döngüde sýkýp yumruðumdan
sayacaðým iþareti olmayan parmaðýmý
nice susmalarýn kýyýsýnda
sustum-susacaðým..ta ki külfet-i ey insan
bir nefesin nakaratýnda olana dek akrep, yelkovan
haydi,
sökülsün, dökülsün cemalime
zaiyatýnýn kýrkýncý harbinde makber-i lütfun
nedir, kimdir inanç diye söyleneceðine inancýnýn
þaibeli deminde yarýlsýn kün her kelamýn üzerinde
kanadý besmelesiz gaip kuþlarýn her kanat evvelinde
harmanlansýn ateþ, har vursun sine-i göðsüne ve
boðumlaþtýkça her nefesin, nefs-i külüne
mecal-i kavline süzülsün inancýnda intizar bulutlarý
ve yaðsýn, yaðmalansýn yaðmur azap serpintisinde..
~°~
~°~
~°~
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.