İçim ki mavi...

“dünya ne kadar dý” dedim “mavi kadar” dedi
Turgut Uyar

~°~

kadifemsi bir lacivertin aruz tebessümünde
öperken denizin tenini gök kubbe melekleri
bir ezgiye daha bestelenir türküsünde mavi
ne güzel bir renksin sen ne güzel bir ahenk

kýrmýzýyý kýskandýran özgür bir ruh, devrimsin,
derinliksin ruhun çapa tutamayan aurasýnda
yaþlý balýkçýnýn yüzündeki, elindeki nasýrýnda,
nasýrsýz duasýnda rastgelesin her sefer umuda

maviliðinin kabaran o ýslak, o hýrçýn göðsünde
kanat çýrpsa, uçamasa da, martýlar kadar beyaz,
beyazdýr savrulan köpüksü saçlarýnda dalgalar
ne güzel bir renk, ahenksin pigmentinde mavi

bazen çarþaf misali sakindir asiliðinde rengin
sanýrsýn yüze vurur balýklarýn pul, yüzgeçleri
öyle güzel sarar, sarmalar ki ciðerini iyotunda
ne güzel bir renksin sen mavi huzurun ufkunda

kim demiþ soðuktur sýfatýn, sýcacýk bir renksin
yere, göðe tüm renklere ve âlâ þiirlere denksin
sýðlýðý mavi olsa da insanýn derinliði laciverttir
kimine göre uzak, kimine göre yakýn bir renktir,

renkten öte yaþamak biçimidir içim, içim ki mavi...

~°~
~°~
~°~





Sosyal Medyada Paylaşın: