Keşke..

Hiç baþlamamýþ bir aþkýn,
Ölümsüz sözleri bunlar
Umutsuzluktan gelmiþ bir ilhamýn
Belkide son satýrlarý,
Batmýþ bir güneþin son ýþýklarý,
Yada bitmiþ bir hayatin unutulmak üzere olan olan son hatýralarý.

Seni ilk gördüðümde,
Yürü gidelim dedim kendi kendime.
Gönlüm yalvardý ne olur biraz kalalým diye.
Günaydýn dediðinde,
Sayamadim kaç yanardaðý alev aldý icimde.
Sanki Bütün kuþlar göç etti olduðum yere!
Oysa aylardan Ocak , heryer ayaz!
Ýnsan bile zor ýsýnýyor sobanýn ateþiyle.
Ýþte o gün kaybettim bendeki beni...
Saçýndan düþen tek teli sardým serçe parmaðýma.
Aðaçlara baðlanan dilekler misali..
Artýk adýn dilimde zikir,
Seni görmediðim her an,
Zindan bana bu þehir.
Aþkýn içimde çaresiz bir zehir,
Bu zehir beni yaþamaktan ettirir!
Her dilek aðacýna bismillah deyip seni diledim.
Güvercin dolu avlularda,
Sana haber götürmeleri için ne dualar ettim.
Bir ben bilirim.

Zaten sen beni hiç bilmedin.
Çünkü sana söylemeye hiç cesaret edemedim.
Kýpkýrmýzý balonlarla yanýna geldim
Sen beni hiç farketmedin.
Her gün köþede seni bekledim,
Simitciden simit alýp çekip gittin.
Her seferinde olsun dedim,olsun..

Simdi sadece sen oku diye yazýyorum hislerimi.
Aslýnda sana yazdýðýmý da
hiç bilmeyeceksin.
Belki bir radyoda dinliyeceksin,
Vaybee þair neler yazmýþ diyeceksin.
Bilmem belkide kiskanirsin böyle bir aþký.
Sonra keþke dersin , keþke!
Sýradaki þarký baþlar,
Ama sen hala bende kalýrsýn yani sende.

O zaman sýradaki þarký sana gelsin...

E.K.
Sosyal Medyada Paylaşın: