SEDNAYA
SEDNAYA
Ýnsanýn þiire ihtiyacý var mý,
diye soruyorum kendime.
Aðýrbaþlý þiir yüzüme bakýyor,
yapma! diyor, sen de görüyorsun,
örgütlü nefret ne kadar kahhar!...
Tanrý’nýn þiiri olan gün ýþýðýndan
yoksun býrakýlmýþ olanlar,
yapma! diyor, sen de görüyorsun,
olanlarý hangi kitap baðýþlar!...
Ayný topraktan yoðurulmuþtuk,
zeytin aðaçlarýnýn gözünde
ayný ailenin çocuklarýydýk,
yapma! diyor, sen de görüyorsun,
reva mýydý ki ayýrsýn bizi kanlý duvarlar...
Ben yine soruyorum, insanýn
þiire ihtiyacý var mý?...
Yapma! diyor, sen de görüyorsun,
alçaklarýn doldurduðu defterlerde
içimi ürpertiyor adý bile yazýlý olmayanlar!...
10 Aralýk 2024
Yekta Attila
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.