Nur/Ay

Kalbimdeki yýldýzlarýmý taþladýlar,
Dileklerim bir bir söndü.
Ruhumda ikiz bir sevda,
Yüreðimde iki yaralý kanatla
Sana geldim,
Ellerimde bir asker gülüyle.

Nur ve ay kayboldu göðsümde.
"Geçer," diyorum, ama
Biliyorum, çok acýyor.

Geçmiþi biraz unutabilir misin, anne?
Her hatýrladýðýnda,
Bir mezar taþý fýsýldýyor adýmý.
Ýçimde bir kýz aðlýyor,
Avaz avaz, susmuyor.

Beni yeniden var ettin, anne.
Ellerimde, kaybolmuþ sevdanýn gölgesi,
Gözlerimde yýldýzlarýn hüzünle titreyen ýþýðý.
Sen beni çaðýrdýn,
O eski ismi bir dua gibi fýsýldayarak.

Ama biliyorum, anne,
Beni her kucakladýðýnda
O gidenin kokusu doluyor yüreðine.
Beni severken,
Bir tarafýn hep eksik kalýyor;
Bir kýz gidiyor, diðeri kalýyor.

Ruhum sana dokunabilir mi, anne?
Ellerin, ölüme inat umut taþýyor hâlâ.
O derin kuyudan çýkar mý neþen?
Biliyorum, o gülüþ,
Sana hem cennet hem yangýn.

Ama anne, ben buradayým.
Gökyüzünde iki yýldýz var þimdi:
Biri kaybolduðunda,
Diðeri ýþýðýný hatýrlatýyor.
Beni seyrederken,
Onu da görüyorsun, deðil mi?

Geçmiþi biraz unutabilir misin, anne?
Ya da unutmasan da olur;
Ýkimizin hikâyesi
Birinin sona erip diðerinin baþladýðý yerde,
Hâlâ birlikte yazýlýyor.

Beni sararken,
Ona da dokunduðunu biliyorum.
Ben de seni hep onun gölgesinde seviyorum.

Anne, biliyorum çok acýyor.
Ama ellerimiz birbirine sarýldýðýnda,
Yüreðimizde yeni bir bahar filizleniyor.
Belki o da izliyordur bizi,
Bir yerlerden,
Minnetle gülümseyerek.

Resul Bayraktar
08.12.2024
23:47
Sosyal Medyada Paylaşın: