Edgar Allan Poe Ve Kafka
Karanlýða doðru yol alýyor günlerimiz.
Karanlýk içinde bir labirent, çýkýþý belirsiz.
Edgar Allan Poe þiirlerinde esir gibiyiz.
Sanki hâlâ umut varmýþ ki katran kuzgun tüylerinde.
Kanat çýrpýyoruz, bir çýkýþ olup olmadýðýný görmek için.
Ama yok, sanki Kafka gibi dönüp duruyoruz þatolarda.
Fare gibi kapanýna kýstýrýlmýþ,
inliyoruz karanlýk rastlantýlarda.
Hayatlarýmýz istenmeyen bir misafir tadýnda.
Ve böylece devam ediyor labirent döngüsü.
Bilinçsizce bir çýkýþ yolu arýyoruz veya bir iþaret.
Gecelerimiz karanlýk ve bizi yutarcasýna ýssýz.
Amaç bizden kurtulmak ya da bizi yutmak mý?
Gece uyanýrýz, uykumuzdan korktuðumuzda...
Kabusun gölgenin arkasýndan yükselmesiyle,
Karanlýk ve derin sis mezarlýklarýn üzerinde,...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.