Muhteþem göz kapaðý sokaðýnda Üç vardiya olarak çalýþýyor þiva parmaklarým. Beþiktaþ sahiline vurunca bitevi gri kalbim Mesaisi biten dilenci çocuklar gibi kalýyorum. Yorgun ve matemsiz.
Ateþimizi ölçüyor kýrýk bir martý kanadý. Alaycý bi martý üstümüzde kalýyor. Biz yürüyoruz Kalplerimiz onun aðzýndaki yara gibi oluyor. Ölüyor oluyor olmamýz lazým derken Yeþilleniyoruz bir binanýn gökyüzüne açýlan kapýsýnda. Burasý âlâ göz kapaklarýnda yastýk altlarýnda Dumanlarý göz yaþlarýyla tüten Martýlara atýlan ekmek içi rüyalarýnýn Giriþ kapýsýdýr!
Sessizce🍃
Sosyal Medyada Paylaşın:
Believe_TülAySLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.