Köyümü özledim köyümü Özümü özledim özümü Sabah erken kalkýnca Kuzularýn meleþmesi Ruha en saf ilaçtý
Ne ettin de gittin Necip vaktiyle Ýstanbullara Seni de yuttu o metropol o devasa kahkaha Bir de köyünü unuttun boynuna bir fular sardýn Þimdi tek bir çimeni bile olamazsýn o saadet diyarýnýn
Köylülerin sana küstü gitmedin ne bayram ne düðün Hep anlattýlar bizim Necip doktor çýkmýþ uzaklarda Sen herkese deva buldun ama bir tek kendin kaldýn hasta...
Not: Kýymetli dostlar, köy özlemimin arttýðý bu saatlerde bu þiir kalbimden dökülüverdi. Köyümü özledim köyümü, özümü. Sosyal Medyada Paylaşın:
Mazhar Necip Bey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.