ne çok umudu öfkeye sarmýþ, gülçehre dolanýr, bir kýz kulesi hüznü yürümüþ, bir galatanýn süsü sürülmüþ,
karýlmýþ bir ekmek kokusu, suskunun dili olsa, konuþur mu morcivert, dilini eþek arýsý sokmuþ,
o yan benim, bu yan benim, taþý topraðý mayam, adým adým gülçehredir taþým,
bir gülçehre taþýmýþ, bir de yorulmuþ, bir de taþmýþ, karadeniz, akdeniz, marmara dememiþ,
taþmýþ dilini eþek arýsý sokmuþcasýna, insanlar çoþmuþ, adýma adým verirken, taþ deðil, toprak deðil,
altýnda altýn ararken, koluna çil çil simit takarken, ne o yan benim ne bu yan, Ýstanbul’un makamý hüzün, dilini eþek arýsý sokmuþ adý gülçehre… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.