"bir þey olmaz beni en son insan yerine koyduklarýnda daha doðmamýþtým.."
ben onu gördüðümde, annemin sancýsý baþlamýþtý. - daha yeni doðuyorum, öldürme demiþtim..!
I. gece karanlýðý görenler var. sur kapýsý tutup el kapýsýnda, ölenler var. yedi katlý bir zindanýn yedinci katýna, dünsüz yarýnlarýmla beni, intiharý intihar ettirten bekleyiþlerimi, kelepçeleyip bilek boðumumdan, kendi kendine öl diye, býrakýp umarsýzca gülümseyenler var...
" mil çektirmeseydin hýçkýrýklarýma, söz sessiz sessiz aðlardým. küçük dilime kurduðun elveda salýncaðýný ciðerlerime ram ettiðin üvey öksürüklerle sallardým.."
II. ilmek ilmek susulmuþum dudaklarda, uç uç kuþlarý göktedir o dediler. yedi kat semanýn yedinci katýnda, yürütüp derbeder bedenimi, alýp içimden kokun yüklü hevesimi, ökseleyip ruhumu sekeratýndan, iki alem arasý býrakýp beni, kesip nefesimi tam ortasýndan varlýðýmý acýmadan kýranlar var...
" olsun benim kurban ediliþim çok eskilere dayanýr. kuzuya kýyýlmasýn bu sunakta, vakit geçmez sonu olmayan durakta.."
kaç þiir daha öldürürsün bilmem ! içinde ki ben zaten ölüyken...
Ýsmail Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
shopen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.