Epey yorgundum!
Dün akþam üzereydi sükunetle o perde
Hayalet gibi sessiz açýldý o gözlerde
Gözler yabancý malum,sahibi o yüzlerde
Bakarken hissettiði yakýnlýk o gözlerde
Yürüdü birkaç adým;vardý yanýma,memnun!
Öyle bir sessizdiki,o hali aþka meftun!
Hissetti ya,kaçýncý tende,muzdarip ruhun!
Þaþkýndýn bilemezsin,zaten epey yorgundun!
O halin tesiriyle,nemli dudaklarýndan
Malum niyet arzetti:Adýnýz nedir derken?
Titredi endiþeli yüreðim,ta derinden!
Þaþkýndým bilemezdim,zaten epey yorgundum!
Düþtü gölgem önüme,aðýr baþlý haliyle
Süzdü beni bir çift göz,nedensiz gidiþimle
Bilmemki ne düþündü?Heyecanlý tavrýyla
Gitmem gerekiyordu,zaten epey yorgundum!
Recep GÜLÞEN/16.10.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.