MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KENDİNİ GÖNÜL
ASIKLUZUMSUZ

KENDİNİ GÖNÜL



Ne zaman bir tanem, düþünsem seni
Yollara vuruyor, kendini gönül
Bir türkü tuttursam, çok içten hani
Dillere vuruyor, kendini gönül

Kara sevda imiþ, bunun meali
Gördünmü ey güzel, bendeki hali
Leyla’sýn arayan, Mecnun misali
Çöllere vuruyor, kendini gönül

Bitmez ki yürekte, isyana nara
Kapanmýyor ondan, sine de yara
Gurbet dedikleri, uzak diyara
Ellere vuruyor, kendini gönül

Kesikse, gelmiyor, gönlün nasibi
Sevda nehrinin de, bilinmez debi
Hani sürüklenen, kuru dal gibi
Sellere vuruyor, kendini gönül

Gönül saðlamýndan dayak gerekte
Bildiðin yaparsýn, biz görmesekte
Fýrtýna koparken, deli yürekte
Yellere vuruyor, kendini gönül

Gül kokusun alsa, koku salýyor
Dut yiyip te, hülyalara, dalýyor
Aklýna geldikçe, bülbül oluyor
Güllere vuruyor, kendini gönül

Kara sevdalara, boyun eðdikçe
Lüzumsuz yeni bir sevda doðdukça
En güzel güfteyle, mýzrap deðdikçe
Tellere vuruyor, kendini gönül

Sadýk DAÐDEVÝREN
Aþýk LÜZUMSUZ




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.