Ant içtim gidiyorum iþte uzaklara ardýma hiç bakmadan söylüyorum son kez seviyorum seni sen istedin gidiyorum iþte Kalbinin boþ sokaklarýna yazdým beni unutmayasýn beni diye
hiç bilmediðim uzaklara yalnýzým bu gece yýldýzlar gibi mevsimler hep kýþ olmuþ her gün yaðmur ve kar yaðýyor üþüyorum ellerini arýyorum sarsýn beni diye
zamansý biten aþkýn eseriyiz bu gece þehirde ayrýlýk var gecenin sessizliðinde bir ses haykýrýyorum son kez seni seviyorum kalbinin boþ sokaklarýnda çýnlasýn diye
yýldýzlar geceye küsmüþ isyan bayraðýný çekmiþ gemiler birer birer terk ediyor gönül limaný iþte ben de gidiyorum kalbinin boþ sokaklarýndan
elimde el izin yüreðimde sýzýn inim inim aðlattý beni seviyorum hala seni
býrakýp gittin ayrýlýklar denizine beni üþüsem ne fark eder ölü misali þikayetim var Tanrý’ya deli gibi sevdim diye razý deðilim bu kaderden bu alýnyazýsýndan alsýn bu bedeni bu candan bir daha sevmesin diye
tüketti sevdan beni yüreðim yangýn yeri son sözüm sana seviyorum seni sen de kalbinin boþ sokaklarýnda yanasýn benim gibi
þimdi diyecek bir þey kalmadý dilimde sildim seni de gönlümden kalmadý sevda ne de aþk sana yitirdim kendimi sende sen istedin iþte gidiyorum kalbinin boþ sarayýndan Sosyal Medyada Paylaşın:
ASYA HUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.