Ceylan

Seneler eskitir benim bildiðim
O ses kulaðýmda ayrý bir lehçe
Peþine beyhude nice yeldiðim
Vurdu imkanýma yaman kelepçe

Gözüyle fiskeyi vurdu mu cana
Bütün varým birden, bir hiçe döner
Her þeyden el, etek çekmek bir yana
Her çilem yok olur, her korkum diner

Teziyor kafamda belli, belirsiz
Bakýyor mahmurca, suçsuz gözlerle
Bir telaþ içinde hayli mecalsiz
Koþtukça, kaçýyor uçan izlerle

Çaðlarýn üstünü örten nefesi
Isýtýr hummadan kaçan rüyayý
Ah bir de yüreði yaran o sesi
Çatlatýr tekdüze olan semayý

Çentiksiz bir uyku; rahat ve sessiz
Yaz, bahar olmazsa ömür güzüne
Yaklaþýr usulca bitap ve eþsiz
Bir ceylan, baþýný koyar dizime
Sosyal Medyada Paylaşın: