Bilesin

Çoða meylim yoktu, saçtým azýmý
Yaktým defterimi, kýrdým sazýmý
Hayâ süzgecinden çektim sözümü
Aklýma düþmüyor sonum bilesin

Vardýðým kadar sen geri giderken
Heves heba olup, umut biterken
Cümleyi bitiren bir nokta varken
Vuslata yetmiyor günüm bilesin

Kusuru, kendini, beni bilirsen
Olur da ecelden önce gelirsen
Ayný dem yüzümde hiç’i görürsen
Selama varmýyor dilim bilesin

Ararsan bir varlýk; yanmadan tüte
Ýnsandýr bürünmüþ kemiðe, ete
Savruldum toz gibi, külden de öte
Ha bire harlýyor yelim bilesin

Aradým bir sebep dahi Fizan’da
Zerre bulamadým kalpte, izanda
Sanýrdým her çýnar çöker hazanda
Baharda kuruyor dalým bilesin

Bir haberin çok gelmesin gözüne
Ben düþemem bir ceylanýn izine
Gözyaþýn takati vermez dizime
Daðlarla çevrildi önüm bilesin

Bilirim dünyaya niye gelmiþim
Keder deryasýna dalýp kalmýþým
Ben, kendime bir yabancý olmuþum
Sahraya dönüyor yönüm bilesin

Gönlümde yerini edersen merak
Korkum o ki þen gün, sen kadar ýrak
Gündüzü, geceyi, yarýný býrak
Yâda sýðmaz sensiz dünüm bilesin

Özümün ömürü yuva beise
Daraldý mantýðý düþtü göðüse
Mýsramýn içinde sitem yok ise
Yazmaya küsüyor elim bilesin
Sosyal Medyada Paylaşın: