Yüreğim

Kükredi içimde yanan boþluklar
Çekince düþen gün kendini geri
Bir de sendeleten köhne taþlýklar
Fýrlattý ne varsa hepten ileri

Ben kaldým geriye onca adamdan
Ben kaldým yazan, ne çektiðini
Sorun isterseniz soðuk odamdan
Önce kalem döksün þahitliðini

Kafeste bir yürek taþýmaktandýr
Tava gelmez ruhumu her dövüþüm
Her gün ayný günü yaþamaktandýr
Bakýþlarým yerde her yürüyüþüm

Saçlarým aðrýdý kör uykularda
Sanki her ekleme bir taþ koyuldu
Bir gençlik yitirdim loþ kuytularda
Sanma ki gördüler, sesim duyuldu

Sevmeyi bilirdim, unutmadým da
Kayboldu parçasý ‘umut’ adýnda
Kalsýn bu hayal de býrak tadýnda
Çünkü suyu görse kurur yüreðim

Diyemem, sorup da tüketme beni
Bir baþka sineye ok etme beni
Gönülsüz sýrtýna yük etme beni
Gün gelir bir sözle erir yüreðim
Sosyal Medyada Paylaşın: