Sevdirtme Beni

Yine gönül yamaç’larým düm düz oluyor,
Lapa lapa kar yaðmýþtý bir bir eriyor,
Seni gören kerem olup kül’e dönüyor,
Yak’ma be kurban olduðum,
Sevdirtme beni.


Rüzgar ar eder deðmeye saçýnýn bir teline,
Biri omuzuna düþer biri ince beline,
Bir gören birdaha bakar
Ayaðýndan eline,
Salýnma kurban olduðum, Sevdirtme beni.

Yýldýzlý geceler gibi gözleri Hüzün’le bakar,
Masum görünür amma
Çook canlar yakar,
Biraz daha yaklaþýrsa
Ruhum beden’den çýkar,
Uzak dur kurban olduðum,
Sevdirtme beni.

Arasan’da bulamazsýn benzerini eþini,
Mevlam özenmiþ yaratmýþ
Kirpiðini kaþýný,
Gören gözler ihya olur hayalini düþ’ünü,
Düþ’letme kurban olduðum, Sevdirtme beni.

Sanki tabiat ana’nýn dört yapraklý yonca’sý,
Yanaklarý ay parçasý dudaðý gül gonca’sý,
Tanýyorum bir yerlerden sanki asýrlar öncesi,
Geri dur kurban olduðum, Sevdirtme beni.

Ne yiðitler kül olmuþ aþk od’unun nar’ýna,
Sürgün eyleme kalbimi bu zulmün diyârýna
Yüreðim dayanamaz sevdanýn encâmýna,
Merhamet, kurban olduðum,
Sevdirtme beni.

FEVZÝ EMÝR YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: