Hem başımın Hem gönlümün belası

HEM BAÞIMIN
HEM GÖNLÜMÜN BELASI

Kapalý bir pencerenin ardýndan
Dýþarýyý izlemekti seni sevmek,
Bazen yaðmurlu bir havada,
Bazende bunaltan bir sýcakta
Büyük bir þanstý yinede
Seninle Göz göze gelmek

Yarým yamalak birþeyler atýþtýrýp
Hiçbir ânýný kaçýrmadan, izlemek seni
Rüzgarla savrulan, bir gülün
Hýzlýca büyümesini izlemek gibi
Gün doðumundan gün batýmýna
Ve Geceden sabaha dek, sevmek seni

Yapraðýna dokunmadan
Kokusunu Almadan
Yanýna yaklaþmadan
Sulamadan, kurutmadan yolmadan
Hakkýndaki hiçbirþryi bilmeden
Düþünmeden sevmek seni

El ele Bir kumsalda yürürken
Akþam serini ile üþümek gibi,
Güzel bir þarkýnýn
Eþlik edilen nakaratýnda
Gizlenmiþ gibi
Tekrar tekrar sevmek seni

Yalýn bir korku sarýyor içimi yinede
Hoyrat bir elin onu koparmasý
Yüreksiz burunlarýn onu koklamasý
Ve süslü vazolarda susuz kalmasý gibi
Bir camýn, bir ekranýn ardýnda Korumadan kollamadan sevmek seni

Belkide onun bunlardan hiç haberi yok
Belkide dünyanýn en mutlusu o
Yada avutmuyor hiçbir teselli
Dalýndaki açýlmamýþ iki goncasý ile
Tospembe yaþýyordur hayatý ne belli

Yinede ümitvâr olmak en güzeli
Ýçten içe sinsi bir hastalýk gibi
Her nefeste, öldürsede sevdasý
Razýyým, razýyým, Çünkü o benim,
Çünkü o benim hem baþýmýn
Hem gönlümün belasý,

FEVZÝ EMÝR YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: