MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Çekil êy Nefsim
Nâfiz BASAN

Çekil êy Nefsim




Çekil êy mendebur nefsim, olma hakîkate perde,
Hakîkati gördüm ben, sývý hâlinde akan terde.

Önündeki ziyâyý göremeycek kadar âmâsýn,
Âlemin görüp göreceði en muðlak muammâsýn.

Ýðretiyle kibirlenen, þer güçleri dâvet eder,
Þeytanýn malýdýr gayrý, ne derse icâbet eder.

Âlim bellettin kendimi, sandým cennet beni bekler,
Damý delip geçen kibrim vebâlime vebâl ekler.

Lâyýk olamadým el-Hâk, Hâk’ka hakkýyla kulluða,
Þükretmeyi de bilmedim, verdiði onca bolluða.

Hasûdâne, öfke diktim gönlümün baþ köþesine,
Hâkezâ, nefretler ektim fýtratýn pak bahçesine.

O þehvânî arzularmýþ, meðer kabirdeki kurdum,
Sâlih amellermiþ heyhât, rüyâmdaki gerçek yurdum.

Gönlüm neye baðlandýysa, gözüm orda kalakaldý,
Açtýðým gedikten Ýblis, þerrini üstüme saldý.

Aklýmýzý baþa alýp takvâ deryâsýna dalsak,
Ýrfânla el ele verip ihlâs nasîbini alsak.

Sorumluyuz be hey nefsim, aldýðýmýz her nefesten,
Adam gibi ayrýlmak var, dünyâ denilen kafesten.




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.