Beni Hala Seviyormusun

Rüzgârýn sesiyle gelir aklýma,
Bir zamanlar sevdanýn kývýlcýmýyla yanan o anýlar.
Ellerim boþ, gözlerim uzaklarda,
Kalbim hala adýný mýrýldanýr.

Sorsam þimdi yýldýzlara,
"Görüyor musun onun gözlerini?"
Cevap vermezler, susarlar hep,
Ama içimde yankýlanýr sesleri

Beni hâlâ seviyor musun,
Yoksa unuttun mu o eski günleri?
Birlikte yürüdüðümüz sokaklarda,
Ayak izlerimiz silindi mi?

Deniz kýyýsýnda dalgalarýn sesi,
O eski þarkýmýzý fýsýldar mý?
Yoksa o þarký, artýk yalnýzca,
Kýrýk bir plaðýn hüznü mü?

Eðer bir gün karþýlaþsak bir yerde,
Hâlâ gülümser mi gözlerin?
Yoksa bakýþlarýn,
Soðuk bir rüzgâr gibi eser mi üzerimden?

Cevabýný bilmesem de,
Bu soru kalacak hep içimde.
Belki de cevap,
Yalnýzca zamanýn ellerinde.

Ama bil ki,
Her sorunun cevabý deðil önemli,
Bazen sadece sormak yeterli.
"Beni hâlâ seviyor musun?" demek,
Yüreðin derinliklerine seslenmek gibi.

Beni hâlâ seviyor musun?
Yoksa sadece bir aný mýyým þimdi?
Kalbin bir köþesinde,
Sessizce uyuyan bir eski sevgi?
Sosyal Medyada Paylaşın: