İNSANLARIN GERÇEK YÜZÜ...

Bildiklerimi biledim bilemediðim kadar gerçek rengini insanlarýn:
Azat edilesi bir kuþ misali öykündüðüm zemherinin ikbali
Örtündüðüm ne de güzel aþka dair
Ölümsüzlüðe nazire ettiðim günlerimse
Daha dün gibi

Okumdu acý
Okþadýðým ölümün sert mizacý
Olur olmaza üzüldüðüm günlerse artýk kapalý bir kutu
Ýzbelerin karanlýðýndan soyutlandýðým
Kadar martaval okuyan zalime olmasa gerek
Ýlk ikazým

Þiarým geminin dümeni
Þairliðim bir masal belli ki
Simasý tanýdýk tüm düþmanlarýmýn
Kuytularda saklý yalnýzlýk varsýn olsun
Mihrabým.

Mizacý iþveli bir gece
Ölümü peþkeþ çeken bir bilmece
Avurtlarý çökük gizemin
Anadolu kadýný ve sevdalý nice bilinmezin
Belki de efkârý çöken üstüme
Gece gözlü bir seyyah
Alýnmadýðým kadar üstüme
Aldýrmazlýðýn girdabý
Ve sýðýndýðým ulu Rabbime

Siren sesleri de karýþtý mý geceye
Annemin dualarý
Ayazda üþüyen kalbimi
Sýcak tutan o iftarý
Bilmezden gelemediðim kadar
Rüþtünü ispatlamadýðým ne ki?
Reþit bir i mgeyi
Saðalttýðým hüzne denk düþen her izi
Koruyup da kollayan biri var mademki

Zanlar misafir geceye
Zaman aþýmýna uðramýþ nice hece
Tekil
Ve de münferit
Ýhtiþamý sevginin
Azýðým azýmsandýðým aykýrý addedilen þu kuþ kalbimde
Saklý onca ferin
Nidalarý coðrafyalar aþan neferin
Ýzdihamda kalsam bile kabrimin fermaný
Sanmayýn ki
Sadece mezar taþýmda yazýlanlarýn ruhumdan firarý

Ve iþte gedikli bir hüzün
Ve iþte girdap addedilen bilinmezin
Bir fýsýltý olsa bile
Addedilen yüreðin ölçütü ve ölçüsü
Adalet kadar sadýk
Aþk kadar kimine göre münafýk
Bir heceden gayrýsý
Baþým dik olduðu kadar
Cihanýn fetvasý
Deðil mi ki deðil umurumda
Ve iþte perçinleþen iman gücüm
Ve iþte peçesi kapalý bir güdünün
Ve iþte Rabbime kavuþma telaþýndan
Yana ruhumdaki o yara

Yamasý olsa bile güneþin
Pýrýltýsý
Baþ eðdiðim kader
Ölüm kesildiði kadar
Ruhuma dar
Gelen bedenden ayrý düþsem bile
Gömülü bir tehdit
Gammazlayan hangi renk hangi rakým?

Acýmla müþerref
Açamadýðým kadar kara kutusu
Elbet bir de izahý gerek
Manidar bir d/okunuþ
Kutsanmýþ aþk kadar da þerbetli
Ýçimi bir hoþ
Ve de geride kalan nice insan nasýl da boþ

Gemlediðim þu rüzgâr
Azadesi cihanýn baþým dik olduðu kadar
Kýldan ince boynum
Refüze edilmediðim tek Makam
Nasýl ki yeter
Bana
Manasý hüzün
Mihrabý ölü bir mevsim
Mizacýnda ölgün günün
Þaha kalkan duygularým

Solmazken firarým
Sökün eden
Gizin ve güzün
Saklý tutulasý bir matem bir iman gücü
Þerh düþtüðüm
Ölümlü cihanýn
Külünden doðmaya hazýr ve de mazhar
Kapanasý bir defter
Olmasa gerek
Ak alným aldandýðým kadar insandan yana
Açýk verse bile ruhumdaki yara
Mademki Allah var gam yok…


Sosyal Medyada Paylaşın: