Bir gönülde bulmayı umuyordun da hevesi,
Heyhât hicrân deryasında alır oldun nefesi!
Her gece öldürüyorsun, sabah yine doğuyor;
Güneş gibi odana.. şu; ’’ âit değilim hissi.. ’’
Hangi yolu beklesen umudun hep beyhûde,
Kim bilir kendi hayatının yüküsün belki de!
Seni bu kimsesizlik, urgandan fazla boğuyor;
Nihayet kaldın işte, tahammülden de âzade..
Dalların güçsüz düştü, meyvesiz mücbir eğildi,
Yapraklar ansız soldu, sebebi mevsim değildi!
Ne kadar yansan dâhi, güneşin senden soğuyor;
Kabul et! Siyâh mâsum, mâi hep gizli kâtildi..