Galibiyet de neymiþ? Ziyan olmuþ Hâbil’im,
Düþmanýmdan ziyâde, ben kendime Kâbil’im!
Geldim gördüm yenildim, hey-hât bu imiþ felek;
Bin yýllýk derde sahip, bir gönle yurt deðilim..
Kalbin meylettiðine, elim dokunmadý hiç,
Ne desem lâf-ü güzaf, dilim okunmadý hiç,
Hamdým, piþtim, yandým da giyindim zýrhlý gömlek;
Ey maharetli terzi! Zâtýma kýrk kefen biç.
Bak kendi bedenimde, kendimin Lût çölüyüm,
Her sabah mecâlsiz kör, her gece dinç ölüyüm!
Gel de gör aþk neyledi, söküldüm ilmek ilmek;
Gayri maviye hasret, ýssýz bir tuz gölüyüm..