Kendi halim diye bir yer var, Kapýsý yok, davul gibi çalan, Camý yok, pervazýnda kuþlar cývýldayan, Sesi yok, baðrýþ, çaðýrýþ, zýlgýt çalan, Dedim ya kendi halim, dinlerim içimi Ýçimin sesini, fýsýltýlara kulak veririm, Kocaman bir boþluk, Kýsacasý hiç, Býraktým, herkesi, her þeyi, Ben býraktýðýmý sanýyorum, Ya da sandýðýmý sanýyorum, Oysa , ben býrakýlmýþým, Ben terkedilmiþim, Kabuðuma çekildiðim de anladým Geç oldu, çok geç... Þimdi kapýmý çalsan ne olur ? Eþiðim de yürüsen ne olur ? Çok geç, Çok geç ... Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.