Özledikçe sustum... Ýçimdeki volkanlarý boðarak... Sustum. Hançeri sineme saplaya, saplaya... Sustum. Býçak gibi Keskin bekleyiþlere... direnerek Sustum. Acýyý gözlerimde,hüznü yüreðimde... Topladým sustum. Kanayan yaralarýma tuz basarak... Sustum. Cellat olup Kendi boynumu... vura,,vura sustum. Avaz Avaz baðýrmak isterken. Sesim kýsýlana dek konuþmak isterken... Yutkunarak sustum. Dudaklarýma bir ahh sürüp... ne kadar susulacaksa o kadar... Sustum. Sustukça özledim... özlemin þiir olup kalemimi yaktý. Yokluðun keder olup içime aktý. Ýçim bile içimden göçüp gittide Bir seni uðurlayama’dým içimden. Her gece sevdana sarýlýp. Hayalini örtündüm. Ve Geceyi aydýnlatan gözlerinden... öptüm. Ne yokluðuna alýþabildim. Nede senden gittim Özledikçe Ziyan oldum. Sustukça yalan oldum. B__T_✍️
Sosyal Medyada Paylaşın:
Baran ile şiir deryası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.