Hikayemi sormayýn benim. Ümmi’yim ben. Hiç yaþamayý okumadým. sevmeyi beceremedim. Bazen haddimi aþtým. Bazende çocuklaþtým. Saç nasýl okþanýr. Göz yaþý nasýl silinir, bilemedim. Bazen cahil,duygusuz, bir þair oldum. Bazen meczup, aptal, bir divane. Bazen’de Umut kapýsýnda... Kör bir dilenci. Sormayýn!!! benim hikayemi... kime açtýysam yaralý yüreðimi... düþman bildiler yorgun benliðimi. Her defasýnda... Ömrün can pazarýnda Kurbanlýk koyun gibi Düþtüm... cellatlar’ýn tezgahýna. Bazen zekeriy’ya gibi testereler’le doðran’dým. Bazen nesimi gibi... dar aðacýna çekildim. Bazen’de hallacý Mansur gibi derim yüzüldü. Oysa sýrrým bedenimde deðil yüreðimdeydi... __B__T__✍️
Sosyal Medyada Paylaşın:
Baran ile şiir deryası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.