Beþ kiþiyiz kapý kapanýyor
Hareket ediyor asansör.
Kaçmýþýz bir saðanaktan,
Yarým ýslak...
Elbiseler bile kokuyor toprak.
Hepimizin gizli bir hikayesi var.
Suskunuz, belki tedirgin
Kat 3
Ýniyor öðrencimiz
Koltuk altýnda klasör.
Kat 4
Öksürüyor içimizden biri,
Aynadan kaçýyor gözler.
Kýsa kýsa sözler.
Müsaade ister.
Üzerinde resmi elbise,
Ayrýlýyor orta yaþlý hemþire
Kat 5
Gözlüklü yaþlý teyze.
Belli bugün maaþ günü.
Önünde bir iki poþet sebze
Kapý yanýnda.
Elleri sýmsýký cüzdanýnda,
Derin bir nefes alýp çýkýyor.
Kat 6
Kapý açýlýyor,
Utangaç ben ,yüzümde kýzartý...
Aklým içeride kalýyor.
Her gün görüyorum,
Bir türlü söyleyemiyorum.
Sevdiðim kadýný,
7. kata gönderiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.