yine turnalar geçti kanatlarýnda bir memleket yükü gözlerin geldi aklýma bir mezar taþý gibi aðýr bir isyan gibi diri ellerim çatlak avuçlarýmda daðlarýn ayazý ama sevdan hâlâ sýcak bir köz gibi bir kor gibi
daðlarýn baþý dumandýr bu gece adýný taþýyor rüzgâr toprak yaðmura susamýþ ben senin sesine dilimde bir söz bir âðýt duvarlara iþlenmiþ adýn taþlara kazýnmýþ yalnýzlýðým üþüyorum ama korkuma yüreðime sarýlýyorum hüzün deðil isyan saklýyorum
söylesene hangi türkü çýkarýr bu yarayý hangi dostluk hangi baðýþ hangi dua keser zinciri kalbim bir demirci ocaðý çekiçlenir de ezilmez vurulsa da pes etmez senin adýn var her çentikte her yarada her þafaðýn kýzýlýnda
þimdi yine bir þafak yine daðlar yine sen gözlerin bir kuyu gibi dibine inemem kendimi bulurum karanlýðýnda daðlar sustu bu gece ve sözlerin ben seni suskunluðun kadar bilirim
biz ki özlemi zindan edenleriz göðün harýnda kýlýç bileyenleriz ne bir türkü biter ne de düþ ölür biz ki ateþi baðrýnda büyütenleriz
göç turnalarýnýn ahý kaldý gökte rüzgârlar yemin etti dönmedi yere ey sevda dedikleri kara yangýn biz seni koyduk yüreðin özüne
Sosyal Medyada Paylaşın:
CaNMaYBuL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.