MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Sessiz Ağıtlar
CaNMaYBuL

Sessiz Ağıtlar






her sevdalý kuþ, gökyüzünde kanat çýrpar,
ama unutma, uçurumlar hep yukarýya baktýrýr.




gözlerin birer uçurum þimdi,
pervanelerin ateþine koþan bahtý kara sevdalýlar gibi,
kusursuzluðun kanatlarý altýnda boðulan,
ve ben, her nefesimde yarým kalan bir masal gibi
parmak uçlarýmda bir sancýyla,
kaðýttan kuþlarýn ardýna saklanýyorum.


ellerim kesti beni,
senin dokunmadýðýn her harf, bir hançer yarasý,
soðuk bir býçak gibi içime iþlemiþ sessizlik,
ve ben sustukça, kaðýttan kanatlarým kanýyor,
gözlerinin gölgesinde, sessiz bir aðýt yankýlanýyor.


mutluluðun adýný duymadým uzun zamandýr,
çünkü her adýmýmda beklemek bir acýydý,
ve acýlar,
sanki birer boþ tas gibi önüme dizildi,
zamanýn tadý bile kaçmýþtý artýk,
bir þifa deðildi, bir zehir gibi damla damla akýyordu içime.


kedim yoktu benim,
bir dantel bile örmedim acýdan,
sadece kýrýk dökük heceler,
kaðýttan kuþlara dönüþtü,
uçsuz bucaksýz gökyüzünde kaybolan.


boþluklar... ah, o derin boþluklar,
taþlara çarpan yaðmurlu bir gün gibiydi,
avuçlarýmda küllenmiþ umutlar,
her beyaz, siyaha dönüþmeden önce
bir parça umudumu koparýp atýyordu.


güvercinliklere dair hiçbir þeyim kalmadý,
her kafes bir mezar þimdi,
her zindan, içimde yankýlanan bir hüzün.
ve ben, güldüm mü hiç bilmiyorum,
çünkü her gülüþ birer ölüm gibiydi,
kirpiklerim sessiz bir aðýtla kapanýyordu.


sen mi geldin, bir baþkasý mý,
artýk ayýrt edemem.
aldýrmýyordum, çünkü her bakýþta
kuþlarým cehenneme dökülüyordu.
evet, hep üzgündüm,
ve bu hüzün sýradan bir pazartesiye dönüþmüþ,
hayatýn kendisi gibi olaðandý artýk.


uçurumun kýyýsýnda dans eden
bir çocuk gibi yorgun ve kýrýlgan,
hüznün soðuk elleriyle sarýldým,
hiç bu kadar aciz olmamýþtý yüzün,
ama ben de aldýrmadým.


annem gözlerimden anlardý sevdamý,
gençtim o zamanlar.
þimdi kimse tanýmýyor aþký,
ceplerde çürüyen sadakatle beraber,
öpüp baþýna koyan da kalmadý,
her þey gibi, aþk da soldu.


kelimelerim de çürüyor artýk,
kaðýttan kuþlar gibi,
gökyüzünde eriyen.







Not:: bu þiiri yazmama vesile olan, yaklaþýk on üç yýldýr dostlukla yanýmda duran, sitedeki sevgili arkadaþým ve deðerli þair ayfer karakaþ’a (_ayfer) en derin sevgilerimi ve saygýlarýmý sunarým.






Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.