HÜZNÜM OLDUN (294.)

Ýkiye bölündü yüreðim bu gece
Ýçinde umudu eksilmeyen ben
Baktýðýmda yanýmda olmayan sen
Neden se hep hüznüm oldun benim

Birden suskunluk çöktü üzerime
Konuþmak istedim sürçtü dilim
Oysa ne hayaller kurmuþtum
Tek tek yazmýþtým gönül defterime

Bir çýkmaz sokaða vurdum adýmlarýmý
Döktüm içimde ki en mahrem sýrlarýmý
Anlamýþtým senin dönmeyeceðini
Çýkmaz sokakta býraktým umutlarýmý



Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın: