Kuþlar da gitti! Sarý sayfalarda baþladýlar dökülmeye.
Mavi ve lacivert çizilmiþti renkleri Gökyüzü gibi. Uçarken boyanmýþtý sanki hepsi. Gökyüzü gibi, Mavi ve lacivertti... Ve, güneþe deðenleri Sarýydý...
Eylülün sonbaharýydý. Yeþilin son paragrafý, Topraðýn son açlýðý, Eylülün sonbaharýydý. Siyah beyaz türküler ile, Kuþ avý baþladý. Eylülün sonbaharýydý.
Islaktý, Ilýktý mevsim. Denizden gelen koku, Seri hoþ eden baþlarla, Kurdurmuþtu aðlarý.
Tuzak olmuþ, Aðýzda kuþ sesi ýslýklar.
Küçücük, Renkli kuþ. Kuþlar...
Kuþlara da tuzak kurdular. Al kokulu toprakta diz çöküp, Ýstikbale göz dikip, Kuþlarý da vurdular. Tek, Tek...
Bir aðaç yapraðý gibi düþtüler. Tek, Tek...
Parlaklýðý gökyüzüne emanet Tüylerini uçurta uçurta, Iþýðý gündüze býraktýrýp, Avuç içi kuþlarýný da Vurdular. Tek, Tek...
Vurulanlar gitti. Vurulmayanlar gitti. Ya avcýya, ya sýcaða, Ha avcýya, ha sýcaða...
Kuþlarý da vurdular...
Usta Yaþar Kemal’ e Saygýlarýmla ( Kuþlar da Gitti )
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hümeyra Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.