Ehl-i dildir elbette,hep sevdiðin haykýran
Vü divane gönüldür, her gün hayalin kuran
Nicedir görünmez yâr, sýrra kadem basmýþtýr
Hazana dönen aþkta, hicrandýr beni saran
Zulm ettme þu gönlüme, aðrýsý dinmez oldu
Leyla karasýdýr gün, görünmez oldu nuran
Buselerde gül açar, yanaktaki gamzeler
Muhabbete susadýk, sustumu acep yâran
Geliþinle þenlensin, geçtiðin bütün yollar
Ýnsaf eyle sultaným, gönlüm olmadan viran
Tâkattan düþtü sine, sýzým sýzým sýzlýyor
Kabuk baðlasa yara, fayda etmez ki karan
Duygular yüreðe has, onu gözler konuþur
Sevda denilen duygu, olamazmýþ ki geran
Unuttum deme sakýn, kim unutmuþ cananý
Sevdiðinin hayali, çýkar karþýna her an
Küle dönse de yürek, bu sevda ateþinde
Lüzumsuz baðýrsan da, duyulmuyor ki naran
Sadýk DAÐDEVÝREN
Aþýk LÜZUMSUZ
ETEK YAZILARI
EHLÝ DÝL : Güzel söz söyleyen, hatip
VÜ : Tüürçe karþýlýðý "ve"
SIRRA KADEM BASMA : Bilinmeyen yere gitme, kaybolma
HAZAN : Son bahar
LEYLA KARASI : Gece siyahý, ýþýk almayan siyah
BUSE : Öpücük
GAMZE : Tebessüm edince ve gülünce yanakta oluþan çukurluk
YARÂN : Yaren, arkadaþ, dost
VÝRAN : Yýkýk dökük yer
TÂKAT : Güç, kuvvet
SÝNE : Göðüs
KARAN : Yaban mersine benzeyen bitki
GERAN : Hibe etmek, baðýþlamak
CANAN : Sevgili
NARA : Haykýrma, haykýrýþ, yüksek sesle baðýrma
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.